ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Τρείς αρχές πάνω στις οποίες κάθισα και έγραψα... 1. Η αλήθεια που ενοχλεί, αξίζει περισσότερο από το ψέμα που βολεύει... Βουτηγμένο στα ψέματα το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά φαίνεται πως αντέχει κι άλλα... 2. Δημοσιογραφία είναι να λες αυτό που πιστεύεις, χωρίς εκπτώσεις, συμβιβασμούς και κρυφές σκοπιμότητες. Οτιδήποτε άλλο είναι δημόσιες σχέσεις. Αυτά για έναν χώρο γεμάτο, πλέον, από οπαδικά παπαγαλάκια. 3. Αν πρόκειται να πεις όσα θέλεις, θα πρέπει να είσαι έτοιμος ν' ακούσεις κι εκείνα που δεν θέλεις. Κανόνας στη ζωή μου. Και συμβουλή που πρέπει να δίνει ο καθένας στον εαυτό του... Το βιβλίο δεν είναι οι εντυπώσεις ενός ποδοσφαιρικού τουρίστα που ακολούθησε την Εθνική ομάδα στη χειρότερη και στην καλύτερη στιγμή της. Όσα έζησα, έμαθα, ή διάβασα στα δύο μεγάλα ταξίδια-εμπειρίες ζωής, το 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 2004 στην Πορτογαλία, ήταν η αφορμή για να ψάξω βαθύτερα τα πράγματα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πρόσωπα, καταστάσεις, χαρακτήρες, συμπεριφορές, νοοτροπίες, υπερβάσεις και παθογένειες... Ο τίτλος, μάλλον ειρωνικός θα πρέπει να ακούγεται... Ζήτω το ελληνικό ποδόσφαιρο! Ή... ζητώ το ελληνικό ποδόσφαιρο, για όσους το ψάχνουμε.