ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΡΟΛΑΝΤ

Ενώ ο Καρλομάγνος πολεμά με τους Φράγκους στην Ισπανία εναντίον των Σαρακηνών, ο Ρολάντ, ανιψιός και πρωτοπαλλήκαρό του, προσβάλλει βάναυσα και αναίτια έναν άλλο ήρωα, τον Γκανελόν. Αυτός, σε παραφορά οργής και μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τίμια τον άτρωτο Ρολάντ, εξωθείται, παρά τη θέληση του, στην προδοσία. Έτσι, ο πόλεμος μεταξύ των δύο λαών εξελίσσεται σε μια πραγματική βεντέτα, που θα βυθίσει τους πάντες στον όλεθρο και το πένθος: η τελική νίκη των χριστιανών θα είναι πύρρειος, αφού, εκτός από τον Ρολάντ, θα χάσουν τα καλύτερα παλληκάρια τους, όπως άλλωστε και οι Σαρακηνοί, αλλά και ο Γκανελόν θα υποστεί εφιαλτική τιμωρία. Το παλαιό γαλλικό αυτό δημοτικό τραγούδι (καταγεγραμμένο περί το 1080 - λίγο πριν από την Α' Σταυροφορία -, αλλά αναγόμενο σε ιστορικά γεγονότα του Η' αι.) απετέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλά σημαντικά μεσαιωνικά έργα τέχνης (υαλογραφήματα στον καθεδρικό ναό της Chartres, στη Γαλλία, παραστάσεις στο μωσαϊκό του καθεδρικού ναού του Otranto στην Ιταλία...), ο απόηχος του όμως έφτασε μέχρι την Αναγέννηση, με τον Μαινόμενο Ορλάνδο (Orlando Furioso) του Αριόστο. Ένα σημαντικό έργο των απαρχών της γαλλικής αλλά και της καθόλου ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, υποδειγματικά μεταφρασμένο και σχολιασμένο, που έρχεται να προστεθεί στο Τραγούδι των Νιμπελούνγκεν και τον Βάλτερ τον Χεροδύναμο, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις μας στη σειρά "Έπη των ευρωπαϊκών λαών".