ΤΟ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΡΥΤΙΔΕΣ ΜΟΥ

Το βιβλίο πραγματεύεται τον έρωτα και τον θάνατο μέσα από οκτώ ανθρώπινες καταγραφές. - Σε κάθε κεφάλαιο κι ένα όνομα. Επτά γυναίκες κι ένας άντρας. - Κοντά τους κι ένας παρατηρητής. Ένας εξομολογητής. Ένας μάρτυρας. Που κι αυτός, με την σειρά του, φοβάται, χαίρεται, δειλιάζει, τολμά, κλαίει, γελά, πονά, αμφισβητεί, πιστεύει. - Ένας παρατηρητής, με ζωή δανεική. - Από τις ζωές των άλλων. - Σε κάθε κεφάλαιο κι ένα ρήμα, που εκπροσωπεί το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται. Εκφράζει το μοτίβο της δικής του διαδρομής. Σκιαγραφεί τον διαφορετικό ψυχισμό. Φωτογραφίζει την άλλη... ματιά. - Κι αλήθεια... Που πάνε οι ψυχές όταν φεύγουν; Το αναπάντητο ερωτηματικό. - Κι αλήθεια... Γιατί με τον έρωτα νομίζουμε πως θα ξορκίσουμε τον θάνατο; - Που συναντιούνται... ο έρωτας κι ο θάνατος; - Υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο; - Ότι βιώνουμε είναι αληθινό ή μας ξεγελά η πλάνη; - Κι αυτό το... σώμα, ποια έκφραση να διαλέξει για να φανερωθεί; - Κι εκείνη η... ψυχή, ποια μορφή να πάρει για να αποκαλυφθεί; - Τα ερωτηματικά επιδέχονται όλες τις ερμηνείες. - Το συμπέρασμα παραμένει ίδιο. - Ένας είναι ο δρόμος. - Αυτός που πρέπει να κάνουμε. - Κι αυτό, δεν αλλάζει.