ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΓΑΛΑΖΙΑ

Όταν ο Τζων Μόρλεη, του "Ιδιωτικού Γραφείου Ερευνών και Αναζητήσεων Μόρλεη", θα ερχόταν στο Άσκοτ και θα 'βλεπε για πρώτη φορά το "Λίτλ Λοτζ", θα φανταζόταν απλώς πως τον περίμενε μια απλή εργασία, ολότερα ανιαρή και άκρως επαγγελματική και που αγνοούσε την απρόοπτη κατάληξή της, καθώς δεν ήξερε ποιος ήταν ο νέος ιδιοκτήτης που ερχόταν να εγκατασταθεί. Όμως, ακριβώς τότε θα πρωτάκουγε και το όνομα Φιόλι που, όταν δυο μέρες αργότερα, ο Τζούλιαν Λέοτερ, κομψευόμενος και πολύ μήμου απτού συμπολίτης του, θα τον επισκεπτόταν στη Χάνοβερ Σκουαίαρ και θα ανέφερε το ίδιο όνομα, δεν θα φανταζόταν σε καμιά περίπτωση πως επρόκειτο για το όμορφο κοριτσόπουλο που είχε γνωρίσει λίγο καιρό πριν στην δεξίωση του Ραμπελμέγερ. Κάπως αόριστα θα θυμόταν το όμορφο προσωπάκι μιας κοπέλλας που έδειχνε πιο μικρή από τα δεκαοχτώ της χρόνια και που φορούσε ένα ριχτό γαλάζιο φόρεμα. Έτσι ο Μόρλεη, που μια διαβολεμένη όρεξη, τον ανάγκαζε συχνά να χώνει τη μύτη του κι εκεί ακόμα που δεν τον έσπειραν, θα έκανε τη γνωριμία της μίσες Κάραγουντ και θα βρισκόταν μπλεγμένος σε μια σκοτεινή ιστορία που κι ο πιο εύστροφος ερευνητής δύσκολα θα μπορούσε να ξεδιαλύνει. Ωστόσο, η απρόοπτη κατάληξη που αναφέραμε πιο πάνω, δεν ήταν πολύ μακρυά... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)