ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ

Ο Αλέξης Σπυρόπουλος μας κάνει την τιμή να είναι στην παρέα του Sportbook και να θυμάται μαζί μας (μέσα από τα κείμενά του σε όλη αυτή τη διαδρομή) στιγμές… Διαμάντια! Το βιβλίο αποτελεί το ανθολόγιο των άρθρων του Αλέξη Σπυρόπουλου, άρθρα που αποτελούν τον ιδανικότερο καθρέφτη της ποδοσφαιρικής ιστορίας. «Οι δημοσιογράφοι μοιάζουν με τους αρχαιολόγους» συνηθίζει να λέει, μιας και τον χαρακτηρίζει αυτή η μανία του να σκάβεις για να βρίσκεις! Η συνήθεια της συλλογής άχρηστων πληροφοριών τον γοητεύει, δεν πετάει τίποτα. Κι ύστερα τα αξιολογεί όλα αυτά περίπου, όπως οι αρχαιολόγοι! Η διαδρομή του ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1983 και βήμα-βήμα, σαν τη χελώνα, έφτασε στα 38 χρόνια και δηλώνει ως επιτυχία του ότι «ακόμη και τώρα η ελεύθερη αγορά με αντέχει». Με λίγα, πολύ λίγα, λόγια έκανε και συνεχίζει να κάνει όσα από μικρό παιδί ζήλεψε και ονειρεύτηκε! Πολλοί επαγγελματίες αθλητές και προπονητές που συναναστράφηκε μαζί τους άνοιξαν και έβγαλαν τα εσώψυχά τους και του έκαναν την τιμή να του εμπιστευτούν πολλά off-the-record. Μετάνιωσε για αποκλειστικότητες που δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ (όπως θα διαβάσετε και μέσα στο βιβλίο) αλλά ουδέποτε μπήκε στον πειρασμό να αποκαλύψει όσα του εμπιστεύονταν και να τους τσαλαπατήσει. Ποτέ δεν μπήκε στη διαδικασία να ξεχωρίσει μία δουλειά, ένα άρθρο, μία περιγραφή αγώνα ως καλύτερο. Το μότο του είναι «Η καλύτερη δουλειά είναι, πάντοτε, αυτή που έχω τη στιγμή που την έχω. Δεν παραπονιέμαι, όλα αυτά τα χρόνια πέρασα ωραία σε πολλά μαγαζιά. Ούτε νοσταλγώ όμως, ούτε αναπολώ». Αξιώθηκε τόσα πολλά μέσα από αυτή τη διαδρομή του, κάποια από αυτά τα μοιράζεται μαζί σας, που δεν ζητάει κάτι άλλο. Κι ως τη μεγαλύτερη γκάφα που έχει κάνει σε ρεπορτάζ και του έμεινε ως μεγάλο μάθημα δηλώνει: «Πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ 1984-1985, μ’ έστειλαν απ’ τον Φίλαθλο να γράψω το παιγνίδι τους με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ισοφάρισαν 2-2 στο 90?. Μ’ ένα γυριστό, σκαστό σουτ του Ιωσηφίδη. Κατέβηκα στ’ αποδυτήρια, πλησίασα τον Κώστα, τον ρώτησα για τη φάση τ