ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

Η Θρησκεία είναι σύμφωνα με την επιστημονική-φιλοσοφική παραδοχή αντιεπιστημονική κοσμοθεωρία, που συνδέεται με την αντίστοιχη συμπεριφορά και ειδικές πράξεις (λατρείας), οι οποίες βασίζονται στην πίστη ότι υπάρχουν (ένας ή πολλοί) θεοί, στην πίστη δηλαδή ότι υπάρχει κάποια υπερφυσική δύναμη. «Κάθε Θρησκεία δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια φανταστική αντανάκλαση στα μυαλά των ανθρώπων εκείνων των εξωτερικών δυνάμεων που κυριαρχούν στην καθημερινή ζωή τους, αντανάκλαση κατά την οποία οι γήινες δυνάμεις προσλαμβάνουν εξωγήινη μορφή» (Μαρξ, Ένγκελς). Με τη Θρησκεία ο Άνθρωπος υποδουλώνεται στα ίδια τα προϊόντα της δικής του φαντασίας. Η Θρησκεία δεν αποτελεί μόνο μια ιδιαίτερη μορφή της κοινωνικής συνείδησης, αλλά εκπληρώνει και λειτουργίες του ρυθμιστού της κοινωνικής συμπεριφοράς.