Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Πολύ συχνά η διασπορά έχει γίνει αντικείμενο μελέτης για τη συμβολή της στη χώρα προέλευσής της. Σπανίως εξετάζεται η συνεισφορά της στη χώρα υποδοχής. Ετούτο το σύγγραμμα επιχειρεί αυτό ακριβώς: να μελετήσει τη συμβολή της ελληνικής διασποράς σε μια χώρα με μακρά ιστορία, βαθύ πολιτισμό και στενές σχέσεις με τη χώρα μας· την Αίγυπτο. Οι Έλληνες ήσαν πάντοτε παρόντες στη χώρα αυτή κατά την μακραίωνη ιστορία της. Τα σύγχρονα χρόνια, ωστόσο, τα χρόνια της φτώχειας και της υπανάπτυξης στη χώρα μας τον 19ο αιώνα, ταπεινοί Έλληνες αφήσανε πίσω την Πατρίδα που δεν τους εγγυόταν μέλλον, μπήκανε στα καΐκια για το μεγαλύτερο μέχρι τότε ταξίδι της ζωής τους και φτάσανε σε μια άλλη χώρα που την κάνανε πατρίδα. Δεν πήγαν να την κατακτήσουν σαν άποικοι, γιατί δεν μπορούσαν. Πήγαν για να κτίσουν μια νέα πατρίδα που θα την έφτιαχναν χώρα. Ο άποικος αντλεί τη δύναμή του από τη χώρα προέλευσής του· ο Αιγυπτιώτης από τον πόθο του να φτιάξει τη χώρα υποδοχής σπίτι του. Κι όμως, αντιμετωπίστηκε κι αυτός ως άποικος όταν σήμανε το τέλος της ξενοκρατίας στην Αίγυπτο. Ένας άποικος χωρίς μητρόπολη να τον προστατέψει όταν ξεριζώθηκε από τη νέα γη του. Ένας ξένος στη χώρα του, όπως επισημαίνει η συγγραφέας, που προσεγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία και σφαιρικότητα το θέμα της, αξιοποιώντας και οργανώνοντας ένα πλούσιο αρχειακό υλικό. Και δεν είναι ο μόνος λόγος για να διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο. Παναγιώτης Γκλαβίνης