ΜΠΑΜΠΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ;

Μπαμπά, θα μου πεις παραμύθι; Δεν μπορώ ξεκάθαρα να θυμηθώ τις πρώτες φορές που ζήτησα από τον μπαμπά παραμύθι. Αυτό που θυμάμαι έντονα, είναι πως το ζητούσα συνέχεια. Σχεδόν κάθε βράδυ επιθυμούσα το παραμύθι μου ή καλύτερα τα παραμύθια μου για να κοιμηθώ αφού πολλές φορές δεν είχα διάθεση μόνο για ένα. Περίμενα με αγωνία να ξεκινήσει το παραμύθι με αυτό το "Μια φορά κι έναν καιρό..." και όταν τελείωνε, ένιωθα μια μικρή απογοήτευση, επειδή τελείωσε. Ήθελα κι άλλο κι άλλο! Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τα μικρά παιδάκια, επειδή ένα βιβλίο με παραμύθια ίσως θα έπρεπε να έχει εικόνες, όμορφα χρώματα κ.λπ. Όμως δεν θα χρησιμοποιήσω καμία εικόνα μιας κι εγώ, όταν ήμουν μικρή τις εικόνες τις έφτιαχνα με τη φαντασία μου. Έτσι θα ήθελα κι εσείς παιδάκια να φανταστείτε όπως εσείς θέλετε τους ήρωες του κάθε παραμυθιού και να βάλετε τα δικά σας χρώματα. Είναι ένας τρόπος να κάνετε το κάθε παραμύθι μοναδικό, ολόδικό σας. Σήμερα, καθώς έγραφα τα παραμύθια, κάποιες εικόνες μου ήρθαν στο νου, ακριβώς όπως τότε. Χωρίς προσπάθεια σχηματίστηκαν στο μυαλό μου εικόνες. Απίστευτο συναίσθημα! Το μυαλό κάνει πολλά παιχνίδια και σήμερα το δικό μου μού προσέφερε μεγάλη χαρά. Πώς γίνεται να θυμάμαι τόσες λεπτομέρειες; Πραγματικά απίστευτο συναίσθημα. Κι εσείς μικρά μου αγγελάκια να φτιάξετε τις δικές σας εικόνες και το παραμύθι θα είναι μοναδικά δικό σας γιατί κανένας δεν θα βλέπει τους ήρωες όπως εσείς. Όταν ήμουν μικρή, πίστευα πως είχα κι εγώ τον φύλακα άγγελό μου που με προστάτευε από όλους τους κινδύνους της ζωής και που ήταν μαζί μου σε κάθε λεπτό της ημέρας. Έτσι το βράδυ στην προσευχή μου του έλεγα ευχαριστώ και του ζητούσα συγνώμη που τον κούρασα, μιας και είχα τόσα πολλά να κάνω: σχολείο, αγγλικά, ταλέντα, χορό... Μεγαλώνοντας ξέχασα τον γλυκό μου άγγελο, όμως τώρα πια τον αναζητώ και πιστεύω πάλι σ’ αυτόν. Η αφιέρωση στον μπαμπά μου είναι ένα ευχαριστώ για όλες τις όμορφες στιγμές μας, για κάθε ιστορία του που με καθήλωνε, για κάθε του παραμύθι που με ταξίδευε. Γιουσουφάκι