ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ

Ο Κυριάκος Βαρβαρέσος αποτελεί μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες στον χώρο της οικονομικής σκέψης και πολιτικής στην Ελλάδα του 20ού αιώνα. Ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και αργότερα καθηγητής, Υπουργός Οικονομικών κατα την πτώχευση του 1932, Υποδιοικητής και μετέπειτα Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος έως το 1946, Υπουργός της εξόριστης κυβέρνησης στη διάρκεια της Κατοχής και Αντιπρόεδρος της κυβερνησης το 1945, υπεύθυνος για την πλέον φιλόδοξη σταθεροποιητική προσπάθεια της μεταπολεμικής οικονομίας, ο Βαρβαρέσος συνέδεσε το όνομά του με τις πιο κρίσιμες οικονομικές εξελίξεις μιας ολόκληρης εποχής. Λιγότερο γνωστή, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν η δράση του στο διεθνές προσκήνιο. Από το Συνέδριο της Ειρήνης μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου συμμετείχε ως απλός σύμβουλος μέχρι το Bretton Woods, όπου προ?στατο της ελληνικής αποστολής, ο Βαρβαρέσος ήταν παρών σε όλες τις σημαντικές διεθνείς συναντήσεις της εποχής του. Διαπραγματεύθηκε τον διακανονισμό του ελληνικού χρέους, τις εμπορικές συμφωνίες του Μεσοπολέμου και τη μεταπολεμική βοήθεια. Απέκτησε την φήμη οξυδερκούς εμπειρογνώμονα και ικανού διαπραγματευτή. Στηρίχθηκε στη φήμη αυτή, το 1946, για να εκλεγεί στο πρώτο συμβούλιο της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του, το 1957. Σήμερα, όσοι τον θυμούνται έχουν κυρίως υπόψη τους την περίφημη "Έκθεση επί του Οικονομικού Προβλήματος της Ελλάδος", ένα μακροσκελές κείμενο που υπέβαλε στην κυβέρνηση Πλαστήρα, το 1952, με τις προτάσεις του για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Παρά τη σημασία της, η "Έκθεση" δεν παύει να αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα του -ψηφίδα μιας πολύ μεγαλύτερης εικόνας του ανθρώπου και της εποχής του. Αυτή είναι η εικόνα που φιλοδοξεί να αναδείξει η βιογραφία Βαρβαρέσου, ανοίγοντας ένα παράθυρο στις αγωνίες, τις επιτυχίες και τις απογοητεύσεις τεσσάρων δεκαετιών ελληνικής οικονομικής ιστορίας.