Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 6Ο ΑΙΩΝΑ ΩΣ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Η βυζαντινή λογοτεχνία εξακολουθεί να παραμένει εν πολλοίς άγνωστη πέρα από ένα στενό κύκλο ειδικών. Πολύ λίγοι συγγραφείς, όπως ο Προκόπιος, ο Μιχαήλ Ψελλός ή η Άννα Κομνηνή, είναι γνωστοί στο πλατύ κοινό, και αυτοί μόνο κατ' όνομα, κάτι που οφείλεται, εκτός των άλλων, στο γεγονός ότι λείπει μια Ιστορία της υπερχιλιετούς αυτής λογοτεχνίας που να απευθύνεται όχι μόνο στον μελετητή και τον φοιτητή, άλλα και σε ένα ευρύτερο μορφωμένο κοινό. Την έλλειψη αυτή φιλοδοξεί να αναπληρώσει το βιβλίο του Jan Olof Rosenqvist, που παρουσιάζει τη βυζαντινή λογοτεχνία όχι κατά γραμματειακά είδη, όπως γίνεται συνήθως στα υπάρχοντα εγχειρίδια, αλλά με χρονολογική σειρά. Η επιλογή των συγγραφέων γίνεται με γνώμονα τη λογοτεχνική αξία των έργων τους και η παρουσίασή τους εστιάζεται κυρίως στα χαρακτηριστικά εκείνα που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας των λογοτεχνικών ειδών στα οποία ανήκουν, χωρίς να παραβλέπονται ούτε τα ιστορικά συμφραζόμενα ούτε οι κοινωνικοί οροί και οι πνευματικές προϋποθέσεις που τα δημιούργησαν. Σε κάθε κεφάλαιο προτάσσεται μια γενική επισκόπηση της εκάστοτε περιόδου, ενώ την περαιτέρω ενασχόληση με τους συγγραφείς και το έργο τους διευκολύνουν οι απαραίτητες βιβλιογραφικές ενδείξεις σχετικά με τις υπάρχουσες εκδόσεις, τις μεταφράσεις και τις κυριότερες μελέτες που αναφέρονται σε αυτά. Σε ξεχωριστό κεφάλαιο εξετάζονται γενικότερα ζητήματα που αφορούν τη βυζαντινή λογοτεχνία και την ιστορία της, τη βυζαντινή Ελληνική, τη σχέση των Βυζαντινών με την Αρχαιότητα κλπ.