Η ΚΡΑΥΓΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΣΕ ΕΛΘΕΤΩ

Όποιος έμαθε να γονατίσει ταπεινά, να κάνει τον σταυρό του και να μιλάει απλά στον Θεό, αυτός αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ο Θεός είναι Πατέρας, ότι "ο Θεός αγάπη εστίν" (Α' Ιω. δ' 8), αγάπη άπειρη, ανέκφραστη και ακατάληπτη, αγάπη αιώνια και μοναδική. Και ακόμη, ότι ο Θεός από αυτή την αγάπη έστειλε στον κόσμο τον Υιό Του τον μονογενή, για να σώσει τον κόσμο. Και είναι χαρά, χαρά αληθινή και ανείπωτη, να νιώθεις ότι ο Θεός Πατέρας σε δέχεται και σε ακούει, εκπληρώνει τα αιτήματά σου και σε ικανοποιεί, όταν εσύ προσκυνείς τον Υιό Του και Τον ακολουθείς, και "εν τω ονόματι" του Υιού Του προσεύχεσαι και παρακαλείς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Εισαγωγή - Ο Θεός δέχεται τις προσευχές μας Κραυγές στο κενό; Ο Θεός προνοεί για τον κόσμο Εκπληρώνει τα αιτήματά μας - Πως πρέπει να προσευχόμαστε; Με καθαρή ζωή Με πίστη Με αγάπη Με ταπείνωση Με συγκέντρωση του νου Με επιμονή "Μετά ευχαριστίας" Με νηστεία Με αιτήματα μεγάλα Σε κοινές προσευχές Με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και πάντων των αγίων Στο όνομα του Χριστού Εν Πνεύματι Αγίω - Γιατί κάποτε ο Θεός δεν απαντά; Για να μη σταματήσουμε την προσευχή Διότι δεν είμαστε έτοιμοι Διότι δεν ζητούμε τα συμφέροντα Επίλογος: Η προσευχή μας στην αιωνιότητα