ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ (ΔΕΜΕΝΟ)

[...] Σε μεγάλο μέρος, το "Έγκλημα και τιμωρία" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, όπου η αγωνία για το χρήμα είναι ένα από τα βασικά προβλήματα - πρόβλημα που απασχολούσε βασανιστικά και το συγγραφέα στην προσωπική του ζωή. Σε στενή σχέση με αυτό βρίσκεται η υλιστική σκέψη των ριζοσπαστών νέων, ένας από τους οποίους είναι ο εξαθλιωμένος από τη φτώχεια ήρωας του έργου, ο Ρασκόλνικοφ, ο οποίος σκοτώνει μια γριά τοκογλύφο. Μηδενιστής, διανοούμενος, εξεγερμένος κατά της κοινωνίας -κάνοντας διάκριση ανάμεσα σε υπερανθρώπους που μπορούν και έχουν το δικαίωμα να παραβαίνουν τον ηθικό νόμο, και το κοπάδι των απλών, αδύναμων ανθρώπων που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ακολουθούν την κοινή μοίρα-, δίνει σκληρή μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Η ψυχρή λογική εκτοπίζει τη φυσική διαδικασία της ζωής. Η ολέθρια θεωρία του, ότι οι ανθρωπιστικοί σκοποί δικαιολογούν τα απάνθρωπα μέσα, τον σπρώχνει να σκοτώσει τη γριά ενεχυροδανείστρια με ένα τσεκούρι και λόγω μιας κακιάς συγκυρίας, με τον ίδιο ειδεχθή τρόπο, την αδελφή της γριάς, η οποία είναι απολύτως αθώα. "Μια άχρηστη και βλαβερή ψείρα σκότωσα" λέει στη νεαρή πόρνη Σόνια κι εκείνη του απαντά με όλη τη θέρμη της ευγενικής ιδιοσυγκρασίας της: "Αυτή η ψείρα ήταν μια ανθρώπινη ύπαρξη". Στη φυλακή, η περηφάνια του Ρασκόλνικοφ δίνει τη θέση της στην επίγνωση ότι "η ευτυχία δεν μπορεί να επιτευχθεί με ένα έλλογο σχέδιο τρόπου ζωής, αλλά πρέπει να κατακτηθεί μέσα από δοκιμασίες". [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)