ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ - ΕΚΘΕΣΕΙΣ Ε΄ΣΤ΄-Α΄Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την αλήθεια ότι κάθε λαός ζει με την αξιοποίηση του παρόντος και με δάσκαλο το παρελθόν. Νομίζουμε ότι με τις μεγαλόστομες εκφράσεις για τους αρχαίους προγόνους μας δείχνουμε την πίστη μας στο ένδοξο παρελθόν του έθνους μας. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει η εθνική αλήθεια, η οποία μάς ζητάει να εφαρμόζουμε στην πατρική καθημερινή ζωή μας, να αφομοιώνουμε τα πολιτιστικά αγαθά των προγόνων μας. Για την επιβίωσή μας οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τα μεγάλα εθνικά μας κεφάλαια π.χ. την παιδεία. Μπροστά στις παραδόσεις δεν πρέπει να παραμένουμε παθητικοί αποδέκτες και απλοί μιμητές, αλλά από αυτές να αντλούμε τα ωφέλιμα και τα αληθινά, τα οποία θ' αποτελέσουν πηγή για νέες δημιουργίες. Η μεγαλύτερη ίσως εθνική αλήθεια λέει ότι οι εθνικές μας τραγωδίες οφείλονται κυρίως στην άρνησή μας να διδασκόμαστε από τα τραγικά μας παθήματα. Η λογική και όχι το συναίσθημα πρέπει να είναι οδηγός της εθνικής μας ζωής. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)