ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

Οι Αρβανίτες είναι απόγονοι Μινωιτών Κρητών. Αυτό υποστηρίζει ο Κώστας Β. Καραστάθης βασιζόμενος στα ιστορικά στοιχεία και στον ομηρικό γλωσσικό πλούτο, κυρίως τον μεγάλο αριθμό των αρχαίων Κρητικών ιδιωματικών λέξεων που κουβαλάει το αρβανίτικο ιδίωμα μέχρι σήμερα. Πρόσφατα κυκλοφορήθηκε από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων σε τρίτη έκδοση με 356 σελίδες η ιστορικογλωσσική μελέτη του Κώστα Β. Καραστάθη «Αρβανίτες, Απόγονοι Μινωιτών Κρητών». Ο συγγραφέας με νέα και ισχυρά πρόσθετα ιστορικά στοιχεία σ' αυτή τη νέα έκδοση εμφανίζει αδιαμφισβήτητη την καταγωγή των Αρβανιτών μας από την Κρήτη των προϊστορικών χρόνων. Οι έποικοι της Λιβουρνίας (σημερινής Κροατίας), προϊστορικοί Κρήτες έκτισαν την πρωτεύουσά τους Άβρη στο νησί Σκαρδώνα εποίκησαν τα γύρω νησιά και ονομάστηκαν Άρβιοι ή Άρβοι ή και Άβροι, πιθανότατα από τους γείτονές τους (Ιλλυρικά Abri). Τον 1ο αιώνα μ.Χ. οι Άρβοι βρίσκονταν πλέον στα Κεραύνια βουνά, αλλά εκείνα τα νησιά, ονομάζονταν ακόμη Κρητικά! (Πλίνιος, γ΄ βιβλίο) Όταν οι Άρβοι (ή Άβροι) μετακινήθηκαν νοτιότερα κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. έδωσαν στην καινούργια πατρίδα τους την ονομασία Άρβων -πάλι από τη ρίζα "αρβ" της τοπωνυμίας τους Άρβης- και στους εαυτούς τους την ονομασία Αρβώνιοι. Και όταν τελικά κατέληξαν στα Ακροκεραύνια βουνά κατά το 200 π.Χ. όπου παρέμειναν μέχρι το 1200 μ.Χ. και πάλι από τη ρίζα αρβ- ονομάτισαν την τρίτη πατρίδα τους Άρβανον και τους εαυτούς τους Αρβανίτες. Όλους τους χρόνους σ' όλους τους τόπους που έζησαν, γείτονές τους ήσαν οι Χελιδόνιοι, αλλά και οι Ταυλάντιοι, ιλλυρικά φύλα, με τα οποία συμβίωναν γειτονικά και ειρηνικά χρησιμοποιώντας κοινό γλωσσικό όργανο την ελληνοϊλλυρική διάλεκτο, δηλαδή τα Αρβανίτικα, που συνδιαμόρφωσαν δίχως ποτέ οι απόγονοι των Κρητών να εξιλλυριστούν ούτε να ξεχάσουν την ελληνική γλώσσα τους! «Και ήρθαν χρόνοι δύσκολοι και μήνες οργισμένοι». Η πανώλη είχε αποδεκατίσει τον πληθυσμό της Ελλάδας και η τουρκική λαίλαπα απειλούσε τη χώρα με αφανισμό. Όμως τον 13ο αιώνα γέμισε ο πλατύς κάμπος της Θεσσαλίας Αρβ