ΑΜΑ ΖΩΝΤΑΣ ΑΠΛΑ

Όλη μου η ζωή δρόμος γεμάτος μουσική και παύσεις σε στιγμές περισυλλογής αποτυχίας εγκατάλειψης αμφισβήτησης θλίψης και αλλαγής πορείας. Εργαστήρια οι γεμάτες μέρες με χρώματα και λέξεις οι νύχτες μ' αγρύπνιες τα βροχερά μεσημέρια οι χειμώνες πλάι στη φωτιά και τα καλοκαίρια στην ύπαιθρο. Πανδοχεία οι κουβέντες με φίλους συντρόφους ή αγνώστους ακαθόριστης προέλευσης και προορισμού σαν εμένα. Που ανταμώναμε έξω από εκκλησίες μέσα στα πάρκα πάνω σε παγκάκια κάτω στο χώμα δίναμε και παίρναμε λόγια, αναστεναγμούς και παραισθήσεις. Θεραπευτήρια οι μοναχικές ώρες μέσα σε έρημα, φυσικά τοπία. Θαρρώ πως σπάνια ξαναπερνώ από το ίδιο μέρος ή λιμάνι. [Από την έκδοση]