ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Βου­νό με βου­νό δεν σμί­γει Το 1982 στα γρα­φεία των εκ­δό­σε­ων της ΑΣΕ (Αγρο­τι­κές Συ­νε­ται­ρι­στι­κές Εκ­δό­σεις) έφθα­σε ένα γράμ­μα από τις φυ­λα­κές Κο­ρυ­δαλ­λού. Δι­ά­βα­σα τον απο­στο­λέα και έμει­να άφω­νος. Ο άλ­λο­τε Δι­οι­κη­τής του ΕΑΤ-ΕΣΑ (Ειδι­κό Ανα­κρι­τι­κό Τμή­μα Ελ­λη­νι­κής Στρα­τι­ω­τι­κής Αστυ­νο­μί­ας) Νι­κό­λα­ος Χα­τζη­ζή­σης, σε άπται­στα ελ­λη­νι­κά και στην κα­θα­ρεύ­ου­σα, ζη­τού­σε να του στεί­λου­με αντι­κα­τα­βο­λή κά­ποια βι­βλία των εκ­δό­σε­ών μας. «Πα­ρα­κα­λώ όπως μοι απο­στεί­λα­τε τα κά­τω­θι βι­βλία…». Ήταν κα­τα­δι­κα­σμέ­νος σε 25 χρό­νια κά­θειρ­ξη και φυ­λα­κι­σμέ­νος μα­ζί με τους χου­ντι­κούς πρα­ξι­κο­πη­μα­τί­ες και τους αξι­ω­μα­τι­κούς της ΕΣΑ. Του έγρα­ψα ένα γράμ­μα και του το έστει­λα μα­ζί με τα βι­βλία. Του έγρα­φα: «Τα βι­βλία αυτά είναι δώ­ρο από έναν πρώ­ην κρα­τού­με­νό σου. Είναι μια προ­σφο­ρά και πο­λύ­τι­μη συ­ντρο­φιά στις σκλη­ρές ώρες της μο­να­ξι­άς. Χαι­ρε­τί­σμα­τα στον Σπα­νό. Εάν θέ­λει και αυτός κά­ποια βι­βλία, θα του τα στεί­λω ευχα­ρί­στως. Τί­μος Πα­πα­δό­που­λος Υ.Γ. Έχει ο και­ρός γυ­ρί­σμα­τα και νουν ο χρό­νος φέ­ρει». Σε λί­γες μέ­ρες ο Χα­τζη­ζή­σης μου απά­ντη­σε: «Αγα­πη­τέ Τί­μο. Σε ευχα­ρι­στώ για τα δώ­ρα σου και χά­ρη­κα που σου έδω­σα την ευκαι­ρία να με σκώ­ψεις. Πά­ντως αυτά είναι για άλ­λους, δεν είναι για εμάς τους Βό­ρει­ους. Έδω­σα τα χαι­ρε­τί­σμα­τά σου στον Τά­σο. Θέ­λω να σε πα­ρα­κα­λέ­σω να στεί­λεις εις τον υι­όν μου τα πα­ρα­κά­τω βι­βλία, αλ­λά αυτήν την φο­ρά τοις με­τρη­τοίς….» Έστει­λα τα βι­βλία στο γιο του στη δι­εύ­θυν­ση που μου υπέ­δει­ξε. Δεν του έστει­λα, όμως, όπως ζή­τη­σε τον λο­γα­ρι­α­σμό. Στα­μά­τη­σα την επι­κοι­νω­νία μα­ζί του. Δεν ήθε­λα να πι­στεύει ότι κι­νού­μαι από αισθή­μα­τα αντεκ­δί­κη­σης. Ήταν το πιο φυ­σι­ο­λο­γι­κό, αλ­λά εγώ δεν είχα κα­θό­λου τέ­τοια. Πιο πο­λύ ήθε­λα να μι­λή­σω μα­ζί του για να μά­θω πώς σκέ­φτο­νταν εκεί­νη την επο­χή……