ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΔΥΣΦΟΡΙΑ

Αυτό το βιβλίο έχει την πρόθεση να συνεχίσει το στοχασμό που άρχισαν ο Φρόυντ και ο Λακάν με την ψυχανάλυση, ως μιαν ανάλυση του πολιτισμού. Η σκέψη του Φρόυντ, στο βιβλίο του για τον Μωυσή και τη μονοθεϊστική θρησκεία, στρέφεται γύρω από μια προϊστορική τραυματική πράξη και τις συνέπειές της για τη δόμηση της ιστορίας του πολιτισμού. Η πρόοδος στην πνευματικότητα σημαίνει ότι το Υψηλόν, το οποίο απωθήθηκε, επανέρχεται πάλι στο προσκήνιο. Η σκέψη του Λακάν, από την άλλη, στρέφεται γύρω από τον πρωταρχικό λόγο και το Όνομα του Θεού, η ανακοίνωση του οποίου εγκαλεί το ανθρώπινο υποκείμενο να αναλάβει την ηθική υπευθυνότητα των πράξεων και των λόγων του. Ο θάνατος του Θεού είναι δε μια μεταφορά, η οποία κατονομάζει τη δυσφορία μέσα στον νεωτερικό πολιτισμό. Η δυσφορία περιγράφει την κρίση του νεωτερικού ατόμου ως συνέπεια της ριζικής και άκριτης απομάγευσης και ορθολογικοποίησης του κόσμου. Εμπρός στα φαινόμενα διάλυσης που χαρακτηρίζουν την ύστερη νεωτερικότητα, αναδύεται το αίτημα της ανανέωσης των στοιχείων εκείνων του μονοθεϊσμού και του κριτικού διαφωτισμού, που προώθησαν και προωθούν την πρόοδο στην πνευματικότητα.