ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Σε γλέντια, σε χαρές, σε λύπες, σε εκδρομές, σε γάμους και γενέθλια, σε βαφτίσια, σε συμπόσια το μουσικό υπόβαθρο είναι πανομοιότυπο, αυθεντικό και μέρος του ίδιου τελετουργικού. Ενός τελετουργικού που αναδεικνύει τα θεμέλια του Μάρκου Βαμβακάρη και του Βασίλη Τσιτσάνη υψώνοντας τη σημαία του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκυ Θεοδωράκη με υλικό της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, του Νίκου Γκάτσου, του Κώστα Βίρβου, του Λευτέρη Παπαδόπουλου και τόσων άλλων που λάμπουν έστω κι αν απουσιάζουν απ' αυτές τις λιγοστές γραμμές. Ο Γιώργης Έξαρχος στο νέο "Αλφαβητάρι του Λαϊκού μας Τραγουδιού" καταχώρισε 139 πασίγνωστα και λιγότερο τραγούδια, κομμάτια όλα ενός συνόλου που όλοι σιγοψυθιρίζουν κατά μόνας και που τραγουδούν σε παρέες όταν σμίγουν είτε για χαρά είτε για λύπη. Πρόκειται για μια υποκειμενική επιλογή με μοναδική προτεραιότητα στο κατά το δυνατό μεγαλύτερο πλήθος φιλοξενούμενων δημιουργών, χωρίς άλλα φιλολογικά ή αξιολογικά κριτήρια. Αυτά που ανασύρθηκαν πρώτα από τη μνήμη του συγγραφέα, στο στόμα, από εκατοντάδες άλλα που γνωρίζουμε και τραγουδάμε χωρίς να σημαίνει ότι είναι τα μοναδικά αγαπημένα. Το Αλφαβητάρι του Λαϊκού μας Τραγουδιού έχει ταξινομηθεί σε δύο μέρη. Στο Α' Μέρος συμπεριλαμβάνονται 56 κλασικοί τραγουδοποιοί και περιέχονται 61 τραγούδια που την ευθύνη δημιουργίας στίχων και μουσικής είχε ένα πρόσωπο. Στο Β' Μέρος περιέχονται τραγούδια που άλλος έχει την ευθύνη δημιουργίας των στίχων τους και άλλος την ευθύνη δημιουργίας της μουσικής, παρουσιάζοντας συνολικά 92 δημιουργούς με 78 τραγούδια. Στο τέλος -και για τη διευκόλυνση του αναγνώστη- έχουν ακόμα προστεθεί ένα ευρετήριο τραγουδιών με βάση τον πρώτο στίχο μαζί με ένα ευρετήριο ονομάτων και δημιουργών, ενώ σκόπιμα αποφεύχθηκαν βιογραφικά στοιχεία και χρονολογικές πληροφορίες ώστε να μην δωθεί ο χαρακτήρας φιλολογικής πραγματείας.