ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ

Η βεβαιότητα στη ζωή είναι η εξαίρεση· ενώ ο κανόνας είναι η αβεβαιότητα, το ενδεχόμενο, το πιθανό. Γι` αυτό ο άνθρωπος διαμόρφωσε από πολύ παλιά την έννοια του περισσότερο ή λιγότερο πιθανού, δηλαδή την έννοια της πιθανότητας.Μολονότι όμως ο άνθρωπος απασχολήθηκε με τις πιθανότητες από τους αρχαίους χρόνους, οι μαθηματικοί ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα γι` αυτές στα μέσα του 17ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1654. Τότε, ο ερασιτέχνης μαθηματικός και παίχτης τυχερών παιχνιδιών Chevalier de Mere έθεσε μια σειρά από ερωτήσεις σχετικές με τα τυχερά παιχνίδια στον Blaise Pascal (1623-1662). Ο Pascal στην προσπάθειά του να απαντήσει στις ερωτήσεις αυτές, και λύνοντας διάφορα σχετικά προβλήματα σε συνεργασία με τον Pierre de Fermat (1601-1665) δημιούργησε τις πρώτες βάσεις της Θεωρίας Πιθανοτήτων. Το ξεκίνημα όμως που προκάλεσαν ο Pascal και ο Fermat ολοκλήρωσε ο Jacques Bernoulli (1654-1705), που ήταν ο πρώτος από μια οικογένεια με εννιά μεγάλους μαθηματικούς, γιατί κατέληξε σε θεμελιώδη συμπεράσματα. Ταυτόχρονα, ο ίδιος απέδειξε τη χρησιμότητα των πιθανοτήτων σε κοινωνικά και οικονομικά θέματα. Όλοι οι μεταγενέστεροι μελετητές των πιθανοτήτων θεμελίωσαν την εργασία τους στα ευρήματα του Bernoulli. Ανάμεσα στους πιο γνωστούς είναι οι Abraham de Moivre (1667-1754), Rierre Simon marquis de Laplace (1749-1827) και Carl Friedrich Gauss (1777-1855). Ο καθένας από αυτούς ανέπτυξε χωριστά την ιδέα της κανονικής καμπύλης. Πάνω σ` αυτή θεμελιώνεται η θεωρία σφαλμάτων που παίζει σημαντικό ρόλο στη Στατιστική. Ανεξάρτητα όμως από αυτή τη συγκεκριμένη συμβολή τους, το έργο αυτών των μεγάλων μαθηματικών καθιέρωσε την επιστημονική αυτοτέλεια της Θεωρίας Πιθανοτήτων.Παράλληλα με τη Θεωρία Πιθανοτήτων αλλά ανεξάρτητα, αναπτύχθηκε η Στατιστική. Ο σκοπός της Στατιστικής από παλιά -έχουν βρεθεί στοιχεία που αναφέρονται σε απογραφή που έγινε στην Ιουδαία το 2030 π.Χ.- και μέχρι το 17ο αιώνα ήταν η περιγραφή των πιο σημαντικών πράξεων του Κράτους [Corning (1600-1681) και μαθητές του]. Η άποψη αυτή εκ