ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ

Ο Άνθρωπος είναι το ζώο το ξεχωριστό που στηριγμένο στα δυο του σκέλη επιχείρησε μια αποφασιστική απόδραση από το επίπεδο, στενό και πεπερασμένο βασίλειο των τετραπόδων και ξεχύθηκε σ' αναζητήσεις, έρευνες και κατακτήσεις χωρίς τελειωμό. Είναι το πλάσμα που έσπασε τους φραγμούς της φύσης (όχι βέβαια ολοκληρωτικά, αλλά τόσο όσο χρειάστηκε για να διακριθεί από τα άλλα όντα) και είδε μακριά, βαθιά και ψηλά. Είναι το ζωντανό που ράγισε τις σκληρές επιφάνειες των φαινομένων, που εξέτασε εκστατικά το πολύπτυχο περιεχόμενό τους, που έφτασε ως τις μυστικές κι ανέγγιχτες ουσίες τους. Ο άνθρωπος είναι το ον που πρώτο κοίταξε τον ουρανό, χωρίς να αναγκαστεί να ξαπλώσει καταγής ανάσκελα, και απόρησε (άνθρωπος = άνω + θρώσκω). Ο άνθρωπος είναι σώμα. Με χρώμα, σχήμα και μορφή, με ύψος, πλάτος και όγκο, με εξωτερικά χαρακτηριστικά. Ο άνθρωπος είναι σώμα οργανικό. Με κίνηση, ρυθμούς, μεταλλάξεις, με γέννηση, ανάπτυξη και θάνατο, όπως όλα τα ζώα. Ο άνθρωπος είναι και δέσμη αισθήσεων. Βλέπει, ακούει, μυρίζει, γεύεται και πονά. Πιο πολύ από όλα περηφανεύεται για την όρασή του. Ο Αριστοτέλης στα "Μετά τα φυσικά" εξετάζοντας το πρόβλημα "άνθρωπος", απ' αυτό το χαρακτηριστικό ξεκινά, την όραση. "Από τη φύση τους όλοι οι άνθρωποι λαχταρούν να γνωρίζουν. Αυτό δείχνει η χαρά που μας δίνουν οι αισθήσεις μας, γιατί και ξέχωρα από τη χρησιμότητά τους τις αγαπάμε καθαυτές και πάνω απ' όλα την όραση. Γιατί όχι μονάχα όταν έχουμε σκοπό να ενεργήσουμε, αλλά και όταν δε θέλουμε να κάνουμε τίποτα, προτιμάμε απ' όλα τ' άλλα να βλέπουμε. Και ο λόγος είναι ότι αυτή, πιο πολύ απ' όλες τις αισθήσεις, μας κάνει να γνωρίζουμε και μας φανερώνει πολλές διαφορές".