ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

Εάν ο έντυπος λόγος και ο ηλεκτρονικός καθρεφτίζουν την τρέχουσα πραγματικότητα, παρακολουθούμε, τα τελευταία πέντε κυρίως χρόνια (αλλά η κορύφωση είναι πιο πρόσφατη) μια ασυδοσία λόγου, μια απέραντη φλυαρία να εξακτινώνεται παντού, εγκλωβίζοντας τον «μέσο άνθρωπο» (διάβασε και μέσο αναγνώστη) σ’ ένα πλέγμα αποσπασματικότητας, πληθωρισμού και κακοφωνίας, σε μία σύγχυση λόγων και εικόνων. Καταλήγει κανείς να σκεφτεί -εάν έχει βέβαια τις απαραίτητες προϋποθέσεις και τα κριτήρια- ότι ο κόσμος παρουσιάστηκε σαν να δημιουργήθηκε μόλις προχθές, ότι έξω από τους οικονομικούς παράγοντες, που προβάλλονται σ’ όλο τους το γιγαντισμό και την πληροφόρηση -μαγική λέξη της εποχής-, έξω από τον καταναλωτισμό, τους εναλλασσόμενους πάσης φύσεως «star» και τις διαφημίσεις άπειρων προϊόντων, τα υπόλοιπα έχουν ελάχιστη σημασία. Η ζωή είναι αυτό που φαίνεται, μέσα από το συγκεκριμένο πλέγμα ειδήσεων και πληροφοριών, πάντα ελεγχόμενων κατά σιωπηλό και αυτόματο τρόπο και ουδέποτε ελεύθερων: γιατί η ελευθερία δεν είναι αφηρημένη έννοια. (ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ)