ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ

Μηχανικά, από ένα ακατανίκητο συναίσθημα απελπισίας, άνοιξε το βιβλίο των μαθηματικών και βρήκε το χαρτί με το τηλέφωνο που είχε κρύψει πριν καιρό. Το διάβασε μερικές φορές, το κράτησε για λίγο κοιτώντας το κενό και ύστερα το έκοψε κομματάκια, και το πέταξε στα σκουπίδια. Δεν ήταν για έρωτες, δεν έπρεπε να έχει τέτοιες βλέψεις, ένα φτωχό και εργαζόμενο κορίτσι ήταν που πήγαινε νυχτερινό σχολείο.