ΚΑΡΑΤΕΡΙΣΤΕΣ

Τα κείμενα της συλλογής αυτής γράφτηκαν το χειμώνα 2020/2021 από συγγραφείς συμμετέχοντες στα σεμινάρια δημιουργικής γραφής με τίτλο «Καρατερίστες». Εμπνευστής και εισηγητής του σεμιναρίου, που διοργανώθηκε από τον φορέα σεμιναρίων τέχνης Μικρό Πολυτεχνείο, (www.mikropolytexneio.gr) είναι ο Νίκος Κολλάρος. Οι καρατερίστες είναι οι χαρακτηριστικοί, εσωτερικοί ήρωες που συναντάμε στα θεατρικά έργα, στο σινεμά, στο αφηγηματικό τραγούδι αλλά και στη ζωή. Δεν είναι αυτοί που πρωταγωνιστούν σε μια ιστορία, δεν είναι η ντάμα, ο ζεν πρεμιέ και η ενζενί. Είναι εκείνοι οι ήρωες που φανερώνουν τις πιο καθαρές, βαθιές, κρυφές ή φανερές, πτυχές του ανθρώπινου θυμικού, συμβάλλοντας συνήθως ως καταλύτες σε μια μυθοπλασία αλλά και στη ζωή. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα η λέξη χαρακτήρ σήμαινε αρχικά το χαρακτικό εργαλείο και τον τεχνίτη που χαράζει, αλλά πολύ γρήγορα έφτασε να σημαίνει το χάραγμα, το σημάδι, το αποτύπωμα. Στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη, η Μήδεια παραπονιέται που ο θεός δεν χάραξε, δεν έβαλε ένα σημάδι στους κακούς για να ξεχωρίζουν, θυμίζοντας τη βιβλική αναφορά: «ουδείς χαρακτήρ εμπέφυκεν σώματι». Όμως το χαρακτηριστικό σημάδι για κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά είναι εκεί, ακόμα κι αν είναι αόρατο. Για την ακρίβεια, στον καθένα από εμάς ζει, σε μικρό ή πιο μεγάλο ποσοστό, το μοτίβο κάθε τύπου ανθρώπινου χαρακτήρα? είμαστε καλοί και κακοί, τσιγγούνηδες και γενναιόδωροι, γενναίοι, νάρκισσοι και αφελείς. Αυτό ακριβώς είναι το θέμα και η πηγή των κειμένων που απαρτίζουν αυτή τη συλλογή. Τα κείμενα φανερώνουν αυτό το χαρακτηριστικό σημάδι, το στίγμα, την αιχμή, το πάθος, αν θέλετε, που κουβαλάει ο ήρωάς τους. Την τοπολογία, τα πεδινά και τα ορεινά της ψυχής, τα κρυμμένα και τα ολοφάνερα κάθε χαρακτήρα. Εξάλλου, όπως λένε, ο καθένας από εμάς έχει τρεις: Αυτόν που δείχνει, αυτόν που έχει και αυτόν τον οποίο νομίζει ότι έχει. Συμμετέχουν αλφαβητικά: Κέλλυ Αλεφάντου, Ιωάννα Αναστασοπούλου, Χριστίνα Βαρβέρη, Δημήτρης Δεριζιώτης, Δήμητρα Κουτσούκη, Μαρία Κουτσουκα