Η ΚΡΥΠΤΗ

"ΠΟΛΛΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ": Πολλά λουλούδια, πολλοί στήμονες, πολλές ρίζες βαλσαμώθηκαν και μέσα σε πολύχρωμες βελουδένιες θήκες, πίσω από παχιά κρύσταλλα, θαμπώνουν τους επισκέπτες του μουσείου. (Από την έκδοση) ΑΝΑΣΚΑΦΗ Πολλά λουλούδια Είχε κρεμάσει μικρούς καθρέφτες Αφού το χάιδεψε ώρα πολλή Αδιαφορούσα για τα λουλούδια Κοντά στο φράχτη του κήπου Μ' ένα μεγάλο ψαλίδι Τα σύννεφα παραμέρισαν λίγο Τα πουλιά πεινασμένα με παραφυλάνε στα φύλλα Τα βράδια με τη βροχή, οι αρκούδες Να τη σέβεσαι τη Νύχτα Εγώ που δεν έχω πουλιά φυλακισμένα Μη ζητάτε ρολόι, δεν υπάρχει Ο ήλιος γέμισε πορτοκάλια το δωμάτιο Οι κρίνοι, εκείνα τα χαμόγελα στις άκριες των βράχων Μέσα στ' ανοιχτά λιονταρίσια στόματα Από τις τρύπες του σφουγγαριού Βάλαν τις άσπρες γάτες τους να κοιμηθούν μες στα πανέρια Το δάσος επάνω σε τέσσερεις ξύλινες ρόδες έφευγε Στη σκηνή σβήσαν τα φώτα Κοιτούσε μ' αδιάφορο και σκοτεινό βλέμμα Μέσα στα μήλα είναι μωρά ευχαριστημένα που γελάνε Αυτό το παραγιομισμένο μπαούλο Ο μικρός μπούρμπουλας Οι καλόγριες, μόλις βγει το φεγγάρι πίσω απ' τα βράχια Τ' αυτιά του αλόγου πίσω απ' τους θάμνους Ο αγέρας ζώνει ολούθε το καμπαναριό Η ομορφιά τους λάμπει πιότερο κι από την αρετή Ανεβαίνοντας στις πιο ψηλές στέγες Τα κλειδιά του φεγγαροφράχτη σπαρταράνε στη ζώνη σου Δεν σε είδα ποτέ στο φως του ήλιου Υπομονή! Θα πήξει το δάκρυ, θα γίνει νησί Σε πέθανα και σε ανάστησα χιλιάδες φορές Φυτέψαν ένα πυκνό περιβόλι ανάμεσά μας Αναδύεσαι. Τα σκοινιά που σε βαστούσαν στο βράχο ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ Οι πεταλούδες Ο σκαντζόχερος Το μυστικό Το περιστέρι Η ουλή Η βρύση Τα κρίνα Ταξίδι Τα φύλλα Τα μάτια Η τίγρις Ο έρωτας όταν αστοχεί Το είδωλο Έργα του Ε. Χ. Γονατά