Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ

Η Γυναίκα στην Αρχαία Σπάρτη… Δεν είναι μία. Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές «φιλοσοφίες». Την Μυκηναία Λάκαινα, την Γυναίκα της Αχαϊκής Σπάρτης και την Γυναίκα της Δωρικής Σπάρτης. Η Γυναίκα της Μυκηναϊκής Σπάρτης έτρεφε μακριά κόμη, βαφόταν, φορούσε κοσμήματα και ενδύματα πολυτελή ( ανάλογα πάντα με τη κοινωνική της θέση), έγνεθε και ύφαινε υπέροχα, καθοδηγούσε τις δούλες της, φρόντιζε τα παιδιά της, τον σύζυγο της και εν γένει τα του οίκου της. Η Γυναίκα της Δωρικής Σπάρτης, εν προκειμένω η Σ παρτάτισσα του «ταν ή επί τας», γέννημα της Πολιτείας του Λυκούργου, και είναι εκείνη στην οποία η παρούσα «Ιστορική Μελέτη» κυρίως επικεντρώνεται. Χωρίς στολισμό και φτιασίδια, βραχύλογη και ρωμαλέα, μακρυμαλλούσα και με κοντόν χιτώνα η κόρη, ενώ με μαλλιά κοντά και μακρύν χιτώνα η ύπανδρη, αθλητική και με φυσικήν αιδώ. Και, η θέση της, είναι μοναδική στον Αρχαίον Κόσμο. Ιδιάζουσα και κοινωνικά σημαντική. Με εντυπωσιακήν ελευθερίαν, πλην όμως παραμένει, ως έναν βαθμόν, ανελεύθερη στον τομέα επιλογής συντρόφου ( σεξουαλικών σχέσεων ), και ταούτο διότι καθήκον της πρώτιστο είναι η τεκνοποιϊα. Να γεννάει τον άνδρα της Σπάρτης – το αδιαπραγμάτευτο καθήκον της.