ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ

[...] Ο Μολιέρος υπήρξε μια χαρισματική μεγαλοφυΐα που με δύναμη, τόλμη, φαντασία, ευρηματικότητα κατέγραψε, έκρινε, κατέκρινε και συχνά χλεύασε μέσα στης δικής του εποχής τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις τους κοινωνικούς αρνητικούς κύριους χαρακτήρες που πηγάζουν από την εποχή και την καθορίζουν συνάμα. Τα μολιερικά έργα εγγράφονται στις κοινωνικές συνθήκες, στη μόδα και στην κοινωνική τελετουργία της εποχής του Λουδοβίκου. Πίσω όμως από τις λιβρέες, τις πουδραρισμένες περούκες, τα σκαρπίνια με φιόγκους και τις ρεβεράντζες κρύβεται ο αιώνιος άνθρωπος με τις αδυναμίες του, τους πειρασμούς του, τα όνειρά του, τις προκαταλήψεις του, τις υπεκφυγές του και τα τεχνάσματα, συχνά, της πανουργίας του ή της προσπάθειας για επιβίωση... [...[ (Κώστας Γεωργουσόπουλος)