ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΙΙ (No 2)

Η κριτική θεάτρου δεν είναι μια ευκαιριακή και ληξιπρόθεσμη διατύπωση θεωρητικού λόγου, αλλά μια βάση για έναν διάλογο στο πέρασμα του χρόνου μεταξύ κριτικού και καλλιτεχνών. Η κριτική μίας παράστασης αποτελεί μέρος αυτής της παράστασης και, ως εκ τούτου, μπορεί να περισώσει κάτι από αυτήν και το «περιβάλλον» της, όταν η αυλαία θα έχει πέσει. Δεν παύει, παράλληλα, να αποτελεί έναν στέρεο κρίκο στην αλυσίδα αναπληρωμάτων που μια παράσταση αποκτά μετά τη λήξη της. Το βιβλίο Επί σκηνής ΙΙ. Κριτική θεάτρου 2005-2020 περιλαμβάνει εκατόν είκοσι κριτικές, η πλειοψηφία των οποίων έχουν ήδη δημοσιευτεί σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή. Αποτελεί τη συνέχεια του πρώτου τόμου των κριτικών Επί σκηνής. Κριτική θεάτρου 1994-2004 και καλύπτει τα αντίστοιχα κριτικά κείμενα που γράφτηκαν από το 2005 έως και το 2020. Τα κριτικά αυτά κείμενα δεν συμβάλλουν τόσο στην επανάληψη ή στην αναπαράσταση μιας αξιολογικής κρίσης, όσο στην έκφραση της επιθυμίας των κρινόμενων παραστάσεων και του διαλόγου με τους καλλιτέχνες και το σύγχρονο κοινό.