ΔΥΟ ΛΕΠΙΔΕΣ ΧΛΟΗΣ

Η Ελλάδα το 1922 έβγαινε από τη Μικρασιατική Καταστροφή, που ακολούθησε μια δεκαετή περίοδο συνεχούς πολέμου. Αυτή η φτωχή χώρα των 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων, με κυρίαρχο πρόβλημα τη σιτάρκεια, έπρεπε να θρέψει κι άλλους 1,3 εκατομμύρια πρόσφυγες, που θα μοιράζονταν τη λίγη καλλιεργήσιμη γη με τους αυτόχθονες γεωργούς. Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί χειρότερο συνδυασμό αντίξοων συνθηκών για την Ελλάδα από εκείνες του 1922. Και ήταν μέσα σε αυτό το τραγικό σκηνικό που, σαν μια έκφραση της αντίφασης που χαρακτηρίζει τη φυλή μας, γεννήθηκε αυτό που απεκάλεσαν «το αγροτικό θαύμα του Μεσοπολέμου», με τον τριπλασιασμό της σιτοπαραγωγής, το έπος της αποκατάστασης των προσφύγων και ακτημόνων και όχι μόνον. Το βιβλίο αποτίει φόρο τιμής σε εκείνους που μόχθησαν γι’ αυτά.