ΔΙΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται μια πρόταση για τη λογοτεχνική εκπαίδευση που βασίζεται στην έννοια της διαλογικότητας, όπως αυτή νοηματοδοτείται αφενός στο έργο του Μπαχτίν και αφετέρου στη διαλογική παιδαγωγική. Ο πιο ορατός στόχος του είναι να αναδείξει μια νέα αναγνωστική πρακτική για τη λογοτεχνική εκπαίδευση, τον «ερμηνευτικό διάλογο». Το βιβλίο μάς θυμίζει, επίσης, ποια είναι τα πράγματα που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να μας προσφέρει. Στο επίπεδο αυτό, αποκαλύπτεται ότι το πρωτείο του ερμηνευτικού διαλόγου δεν είναι μόνο μεθοδολογικό, αλλά οντολογικό και ηθικό. Ο απώτερος σκοπός της μεθόδου είναι η διαμόρφωση μιας διαλογικής στάσης σε εκπαιδευτικούς και μαθητές. Και τούτη ενεργοποιείται με την εμπιστοσύνη στον «λόγο του “άλλου”» και με τη δέσμευση στο ίδιο ιδανικό της αλήθειας που δημιουργεί ο διάλογος.