ΔΕΚΑΤΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ο ρεαλισμο?ς της σκληρη?ς καθημερινο?τητας ανταλλα?σσει χειραψι?ες με τη δυστοπικη? επιστημονικη? φαντασι?α, αλλα? πα?ντα μες στο σκοτα?δι λα?μπει ε?να μικρο? φως, ε?να κερι?. Στις χαραμα?δες εναποθε?τει την τσαλακωμε?νη αισιοδοξι?α του ο Saunders, στα χορταριασμε?να χα?σματα, στα μεσοδιαστη?ματα ο?που μπορει? να λα?μψει η λεπι?δα της ελπι?δας. Τα διηγη?ματα στη Δεκα?τη Δεκεμβρι?ου ει?ναι ασπρο?μαυρες φωτογραφι?ες, τυπωμε?νες σε αλουμι?νιο, ει?ναι μονοφωνικα? ηχογραφη?ματα που δεν θε?λουν το?σο να προειδοποιη?σουν ο?σο να υπαινιχθου?ν ο?τι μει?ζον παραμε?νει η αγα?πη, ο?τι δεν ει?ναι ντεμοντε? και αναχρονιστικη? η τρυφερο?τητα. Με?σα στο σκο?τος υπα?ρχουν χαραμα?δες φωτο?ς, ε?να μικρο? κερα?κι δωρι?ζει θα?λπος, μια φρα?ση κι ε?να χαμο?γελο μπορου?ν να αντιστρε?ψουν τα πρα?γματα.