ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΝΕΩΝ: "ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ"

Ο Για?ννης Ρι?τσος στα Μονο?χορδα, απευθυνο?μενος στον Ε?λληνα πολι?τη, ιδιαι?τερα στον νε?ο, ε?γραψε: «Αν δεν μπορε?σω να το δεις κι εσυ?, μοια?ζει σα να μη το ’χω…». Ασφαλω?ς εννοου?σε πολλα?, ο?πως: το ο?ραμα του για τη Ρωμιοσυ?νη, που τη θε?λει να καμακω?νει το θεριο? με το καμα?κι του η?λιου, εννοου?σε την ομορφια?, αο?ρατη για ο?λους, ορατη? μο?νο για τον ι?διο, για ο?ποιον ερωτευ?εται και αγαπα?, εννοου?σε και τις μεγα?λες αρχε?γονες ιδε?ες που σω?ζουν τον Πολιτισμο? Ελλα?δας και Κυ?πρου, ο?πως η Ελευθερι?α, η Δημοκρατι?α, η Δικαιοσυ?νη. Ο Ρι?τσος μπο?ρεσε να τα δου?με, α?ρα τα ε?χει εγκολπωθει?. Οι νε?οι μας, που πη?ραν με?ρος σ’ αυτη?ν την Ανθολογι?α Ποι?ησης Νε?ων, λες και πη?ραν μηνυ?ματα του ποιητη? κι ε?γραψαν στι?χο με δικο? τους αυθο?ρμητo τρο?πο για την πα?λη στη σημερινη? εποχη?, με αγωνι?α και προβληματισμο?, ο?πως ο Ρι?τσος στις με?ρες του. «Κα?ποτε θ’ ανταμω?σουμε στους λο?φους του η?λιου. Περπα?τα», προσκαλει? ο Ρι?τσος τον νε?ο –ο?χι μο?νο τους 61 της ανθολογι?ας– ο οποι?ος νε?ος, αν συνειδητοποιη?σει την κρι?ση της εποχη?ς θ’ απαντη?σει: «Ακολουθω?, ει?μαι ε?τοιμος. Κα?θε ω?ρα ει?ναι η δικη? μας ω?ρα». Η αξι?α της Ανθολογι?ας αυτη?ς δεν ει?ναι το αν περιε?λαβε 61 α?ριστα ποιη?ματα –που ορισμε?να ει?ναι – αλλα? το ο?τι το?σοι νε?οι μας ε?χουν εμπνευστει? απο? γενναι?ες ιδε?ες ενο?ς οδηγου?, ο?πως ο Ρι?τσος –ιδε?ες που το?σο λει?πουν στις με?ρες μας– και το ο?,τι με αυτε?ς φλο?γισαν τον στι?χο τους, ο?πως ε?κανε ο Ρι?τσος ο?ταν η?ταν νε?ος. Κι ως νε?οι του ση?μερα, δικαιολογημε?να αγωνιου?ν για το αυ?ριο της Πατρι?δας, της Κοινωνι?ας, της Φυ?σης.